عنكبوت هاي پرنده با نام علمي Hasarius adansoni داراي دو جفت چشم هستند. چشم هاي جانبي به حشره براي ديدن حركات كمك مي كند و چشم هاي اصلي مانند عمق سنج عمل مي كنند.
 
دو جفت چشم در كنار يكديگر يك سيستم بينايي استريو ايجاد مي كند که به عنکبوت براي تعيين مسافت و شکار طعمه مورد نظر کمک زيادي مي کند.
 
در سيستم بينايي استريو در انسان، تصاوير از زواياي مختلف در سمت راست و چپ به مغز ارسال مي شود. ساير حيوانات و حشرات با تنظيم فاصله کانوني يا چرخش سر به اطراف مي توانند تصوير مختلف را ببينند، به طوري که اشياي نزديک تر با سرعت بيشتري در مقايسه با اشياي دورتر ديده مي شوند.
 
سيستم بينايي عنکبوت پرنده فاقد سيستم تنظيم کانوني است، اما با استفاده از يک جفت چشم اصلي درشت و يک جفت چشم جانبي کوچک مي تواند عمق و فاصله تصوير را درک کند.
 
به گفته آکيهيسا تراکيتا، زيست شناس دانشگاه اوزاکاي ژاپن و سرپرست تيم تحقيقاتي، چشم عنکبوت پرنده به جاي داشتن يک لايه از سلول هاي گيرنده نور در شبکيه داراي چهار لايه گيرنده نور است.
 
دو لايه نزديک به سطح داراي رنگدانه ماوراي بنفش و لايه هاي عميق تر داراي رنگدانه حساس به نور سبز هستند.

بررسي سيستم بينايي و ساختار شبکيه عنکبوت براي درک عمق و مسافت اشياء مي تواند الهام بخش محققان براي طراحي سيستم هاي رايانه‌يي بينايي براي ربات ها باشد.